Akupunktura
Akupunktura (z łac. acus – igła, punctura – (u)kłucie) – technika leczenia wywodząca się ze Wschodu (Chiny, Japonia, Mongolia). Jest obecnie uznawana w wielu krajach jako uzupełnienie medycyny konwencjonalnej, chociaż jej skuteczność jest przedmiotem debat i trwających badań klinicznych.
Zasady Tradycyjnej Medycyny Chińskiej
Zasady Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM) oparte są na dualistycznej (yin/yang) i taoistycznej koncepcji pojmowania natury i zachodzących w niej procesów. Są one wspólne dla wszystkich metod leczniczych wchodzących w jej skład.
TCM dysponuje trzema podstawowymi metodami leczenia: akupunkturą, ziołami, ruchem.
Akupunktura to również: akupresura, bańki, moxa (przypieczki), laseropunktura, elektroakupunktura.
Starożytna mądrość
Akupunktura jest starożytną chińską metodą leczenia. Polega na wkłuwanie specjalnych pełnych igieł w punkty, leżące wzdłuż przebiegu meridianów oraz dzięki manipulowaniu tymi igłami.
Większości z nas akupunktura kojarzy się z leczeniem bólu i nikotynizmu. Tymczasem lista wskazań do akupunktury jest doprawdy imponująca.
Lekarz TCM stawia diagnozę (nie mającą bezpośredniego związku z koncepcjami medyny akademickiej) na podstawie wywiadu, badania języka i tętna, a następnie dobiera metodę lub metody leczenia, np. zioła i akupunkturę, zioła i akupresurę, akupunkturę i masaż oraz zawsze zwraca uwagę na dietę.
Techniki uzupełniające
W ramach Tradycyjnej Medycyny Chińskiej uzupełnieniem zasadniczych metod leczenia są: masaż (tuina) oraz akupresura, sztuka walki (Tai-Chi chuan), będąca jednocześnie doskonałą gimnastyką zdrowotną oraz specjalne ćwiczenia (qigong).
Leczenie wg. zasad TCM polega na wyrównywaniu zaburzeń qi, przez osiąganie równowagi we wszystkich aspektach zgodnych z fenomenami tej medycyny. Te fenomeny to qi, pięć elementów, meridiany, zasada yin/yang.