BORELIOZA – choroba czy już epidemia?
Borelioza (Lyme borreliosis) choroba zakaźna wielonarządowa (najczęściej zaburzenie normalnej pracy centralnego systemu nerwowego) wywołana przez krętki-bakterie-Borrelia burgdorferi, Borelia garini, Borelia afzeli, Borelia japonica, Borelia spielmanii – przenoszona najczęściej przez kleszcze oraz przez komary, muchy końskie, pchły, wszy i wiele innych do końca niezbadanych nosicieli.
Uwaga na kleszcze
Obraz kliniczny choroby jest zróżnicowany i zależy zarówno od etapu, jak i zaawansowania zmian narządowych.
Borelia dostaje się do organizmu najczęściej w wyniku ukłucia kleszcza. Ślina kleszcza zawiera składniki, które zakłócają reakcję odpornościową w miejscu ukłucia co znacznie ułatwia rozwój infekcji. Najczęstszymi żywicielami kleszcza są jelenie i myszy, ale żeruje ona także na ptakach, psach i różnych gryzoniach, na przykład wiewiórkach.
Najbardziej niebezpieczna dla ludzi jest pojawiająca się wiosną i wczesnym latem mniejsza postać kleszcza zwana nimfą. Najtrudniej też ją dostrzec, zwłaszcza na skórze pokrytej włosami. Kleszcze żyją w lasach położonych na terenach wilgotnych, w miejscach porośniętych olchą, dzikim bzem lub paprociami i żerują na ponad 300 gatunkach ssaków, ptaków i gadów.
Badania i testy na boreliozę
Często stosowany w diagnostyce boreliozy są testy serologiczne Elisa i Western Blot. Test Elisa daje dodatnie wyniki tylko u 40 % chorych. Pewniejszym sposobem potwierdzenia boreliozy jest badanie za pomocą testu Western-blot w klasach IgG i IgM. Test Western Blot w klasie IgM wykrywa chorobę u 60% chorych z objawami klinicznymi (badanie w klasie IgG traktowane jest jako kontakt z boreliozą lub przebycie boreliozy), a także badanie LTT (transformacja limfocytów antygenem Borelii), które wykonywane jest w Niemczech i daje do 70% pewności.
Test bezpośredni z krwi PCR i PCR RT polegający na szukaniu DNA bakterii w badanej krwi, nie jest szeroko stosowany ze względów ekonomicznych oraz częstych wyników fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych. Ponadto dodatni wynik nie pozwala stwierdzić, czy DNA krętkowe pochodzi z żywych czy martwych organizmów, stąd wg naszych doświadczeń wiarygodność tego testu nie przekracza 30%. Medycyna podaje, że badania serologiczne można wykonać dopiero po ok.4-6 tygodniach od zainfekowania, gdyż układ immunologiczny musi mieć czas na zorganizowanie obrony i wytworzenie przeciwciał.
Innym bardziej miarodajnym badaniem jest badanie liczby limfocytów CD57, których ilość drastycznie spada przy infekcji bakterią Boreliozy a po całkowitym wyleczeniu powraca do normy. Jest to dobry test do kontroli procesu leczenia Boreliozy.
Skuteczność diagnostyki
Należy pamiętać, że testy badające odpowiedź immunologiczną organizmu badają obecność wolnych przeciwciał i pokazują tylko obecność boreliozy we krwi . W przypadku kiedy borelioza przedostanie się do kości, centralnego układu nerwowego, mózgu, móżdżka, rdzenia kręgowego, do peryferyjnego układu nerwowego, układu hormonalnego (zwana w terminologii medycznej jako „neuroborelioza”) to żadne z wymienionych tego typu testów jej nie wykryją.
Wielu pacjentów nie wie, że testy serologiczne, a szczególnie test wolnych przeciwciał IgG i IgM określa nie tylko obecność boreliozy we krwi, ale również często daje wynik dodatni przy toksoplazmozie, marskości wątroby (virus hepatit C- WZW), wirusie Epstein Barr, RZS, SM, nadczynności tarczycy, łuszczycy oraz w różnych postaciach przy nowotworach złośliwych, w tym chłoniakach nieziarnicznych, raku jelita grubego, raku głowy i szyi, oraz raku piersi.
Przeciwciała IgM na boreliozę często zanikają samoistnie (bez leczenia) po ok. 6-8 tygodniach (Borelia przechodzi w tzw. stan uśpiony), natomiast przeciwciała IgG pojawiające się po ok. 4 tygodniach od zarażenia widoczne są do momentu całkowitego wyleczenia z boreliozy.
Biorezonans a borelioza
Jedyną na dzień dzisiejszy skuteczną metodą w takim przypadku jest metoda biorezonansowa, oparta o metodę falową WRT – Wegetatywny Rezonansowy Test, która niezależnie od miejsca w organizmie jest w stanie potwierdzić obecność patogenu.
Często bywa sytuacja, kiedy borelioza jest w stanie tzw. uśpionym i tylko doświadczenia i wiedza specjalisty z zakresu WRT pozwala przeprowadzić percepcyjną diagnozę.
Stara metoda często spotykana na rynku nazywana metodą dra R. Volla w tym przypadku jest mało precyzyjna i wymaga doskonałego przygotowania tak merytorycznego jak i doświadczenia lekarza.
Wykrywalność boreliozy
Jak widać ze względu na duże trudności diagnostyczne boreliozy, co wiąże się także z brakiem specyficznych objawów chorobowych, bardzo duża grupa osób zakażonych nie otrzymuje leczenia.
Według materiałów CDC (Center Diseases Control, USA) w Stanach Zjednoczonych skala nierozpoznanej boreliozy jest bardzo duża i sięga do kilkunastu milionów. Szacuje się także, że liczba chorych w Europie z nierozpoznaną boreliozą może sięgać nawet kilka milionów osób a biorąc pod uwagę małą dokładność diagnostyczną to ilość ta wzrasta do kilkunastu milionów.
W Polsce z naszych obserwacji wynika, że poziom zarażenia bakterią Boreliozy jest na poziomie ok. 13% i ciągle wzrasta.