Stosowane techniki do walki z boreliozą

W walce z boreliozą można wyróżnić kilka metod o różnym stopniu skuteczności.

1. Metoda farmakologiczna

Metoda którą można leczyć na dwa różne sposoby. Standardową metodę leczenia boreliozy, którą zaleca Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych i która jest powszechnie stosowana przez większość polskich lekarzy, opracowało Amerykańskie Towarzystwo Chorób Zakaźnych (IDSA –  The Infections Diseases Society of America). Zupełnie inna terapię proponuje Międzynarodowe Towarzystwo ds. Boreliozy i Chorób z Nią Powiązanych (ILADS – The International Lyme and Associated Diseases Society).

Borelioza – leczenie metodą IDSA

Specjaliści zgromadzeni przy IDSA zalecają podanie antybiotyku dopiero wtedy, gdy pojawią się pierwsze objawy boreliozy. W przypadku ugryzienia przez kleszcze należy prowadzić obserwację a  rutynowe podawanie leków nie jest konieczne.

Można je zastosować tylko w przypadkach gdy:

  • kleszcz należał do gatunku scapularis i pozostawał w skórze minimum 36 godzin,
  • upłynęło mniej niż 72 godziny od usunięcia kleszcza,
  • na danym terytorium min. 20 proc. kleszczy jest zakażonych Burgdorferi,
  • leczenie nie jest przeciwwskazane.

Wówczas można podać pacjentowi pojedynczą dawkę doksycyliny (200 mg dla dorosłego), aby zapobiec boreliozie.

IDSA, w przeciwieństwie do ILADS, nie zaleca terapii długoterminowej, leczenia skojarzonego i specyficznej suplementacji diety.

W przypadku pojawienia się objawów boreliozy, pacjentowi podaje się tylko jeden antybiotyk (w standardowych, małych dawkach) przez krótki czas 3-4 tygodnie. Lekarz ma do wyboru doksycyklinę, amoksycylinę i cefuroksym. W określonych przypadkach (np. w przebiegu neuroboreliozy) antybiotyki można podać dożylnie. Wówczas można zastosować leki, takie jak ceftriakson, cefotaksym i penicylina . Wybór leku, droga podania oraz dokładny czas terapii zależy od postaci choroby i tolerancji przez pacjenta.

Po około miesięcznej antybiotykoterapii pacjenta uznaje się za wyleczonego, a wszelkie objawy, które nie ustąpiły, traktowane są jako zespół poboreliozowy.

Terapię można powtórzyć, ale tylko w przypadku późnej boreliozy z objawami stawowymi lub neuroboreliozy z udowodnioną w badaniach obecnością krętka. Jeśli pomimo leczenia zapalenie stawów dalej się utrzymuje, a wynik PCR z płynu stawowego jest ujemny, stosuje się leczenie objawowe, m.in. niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Z obserwacji wynika, że terapia zaproponowana przez IDSA daje najlepsze efekty do trzech tygodni po zainfekowaniu. Im starsza borelioza, tym leczenie jest mniej skuteczne, a objawy po zaleczeniu mogą powracać i się nasilać.

Borelioza – leczenie metodą ILADS

Specjaliści z ILADS nie czekają z leczeniem do pojawienia się pierwszych objawów choroby. Ze względu na możliwe skutki zdrowotne przewlekłej boreliozy, ich zdaniem wskazane jest podjęcie leczenia już przy wysoce prawdopodobnym podejrzeniu choroby. Według jednego z twórców wytycznych leczenia boreliozy metodą ILADS, prawdopodobieństwo infekcji jest duże, jeśli: kleszcz pochodził z obszarów endemicznych, tkwił w ciele kilka godzin, był wypełniony krwią i nie został usunięty w całości. W takich sytuacjach pacjent powinien przyjmować doustnie antybiotyki przez 28 dni. Ich zdaniem lepiej zaryzykować antybiotykoterapię niż pozwolić boreliozie na dalszy rozwój.

Natomiast w przypadku zdiagnozowania boreliozy specjaliści z ILADS zalecają stosować dość agresywną terapię. Zaproponowane przez nich leczenie opiera się bowiem na przyjmowaniu mieszanki kilku antybiotyków w bardzo dużych dawkach przez długi okres, aż do ustąpienia objawów boreliozy. Potem, już po ustąpieniu objawów, pacjent musi przyjmować antybiotyki jeszcze od 2 do 4 miesięcy, by wyeliminować formy przetrwalnikowe bakterii borelii . Dopiero po tym czasie lekarze uznają pacjenta za wyleczonego. Dlatego w niektórych przypadkach leczenie może trwać łącznie nawet kilka lat. W metodzie ILADS terapia antybiotykowa powinna być uzupełniona odpowiednią dietą oraz zestawem probiotyków, witamin i mikroelementów.

Jak przekonują specjaliści z ILADS – niewłaściwie leczona borelioza ma tendencję do nawracania, przechodzenia w fazę przewlekłą i staje się oporna na leczenie. Zakładają, że w zakażonym organizmie bytują różne formy bakterii, łącznie z cystami. Cysty pozwalają bakterii na przetrwanie w roztworze antybiotyków i odpowiadają za nawroty choroby po zaprzestaniu terapii (podobnie jak ma to miejsce w gruźlicy czy trądzie).

Zwykle pacjentowi podaje się antybiotyki doustnie. Wśród nich są takie leki, jak: amoksycylina, azytromycyna, cefuroksym, klarytromycyna, doksycyklina i tetracyklina. Ich dawki powinny być wyższe do standardowych (300-400 mg).

Wskazaniami do antybiotykoterapii dożylnej jest borelioza przewlekła, nawrotowa i oporna na leczenie, a także boreliozowe zapalenie opon mózgowych, boreliozowe zapalenie stawów. Wówczas podaje się leki, takie jak ceftriakson, cefotaksym czy penicylinę, a niedawno do tej grupy dołączyły inne antybiotyki – imipenem, azytromycyna i doksycyklina.

W ostateczności, wyłącznie w przypadku licznych nawrotów po terapii doustnej i dożylnej, antybiotyk (benzylopenicylinę) podaje się domięśniowo.

2. Terapia prądowa zwana potocznie metodą Volla (wg.H.Clark i Rifle)

Skuteczność ok. 30% (poprzez poniesienie odporności organizmu i usunięcie patogenów z krwi i komórek podskórnych), terapia działa do 1,5 cm pod skórą i nie jest w stanie zneutralizować boreliozy w układzie nerwowym  kostnym, mózgu… Dużym problemem w tej metodzie to bardzo słaba diagnostyka i monitorowanie zmian organizmu, a także brak profesjonalnej, dobrze wyszkolonej i z odpowiednią wiedzą kadry do  obsługi tego typu urządzeń.

3. Terapia prądowa z wykorzystaniem Stymulatora Homeostazy BRT

Znacznie większa, nawet 85% skuteczność wyleczeń i wymaga ok. 6-ciu zabiegów (przy rozpoczęciu jej po kilkutygodniowym okresie od zakażenia), natomiast przy boreliozie wielomiesięcznej lub wieloletniej nawet 15-20 zabiegów.

Przy terapii BRT bardzo dobre efekty uzyskujemy stosując jednocześnie preparaty ziołowe.

4. Fitoterapia (ziołolecznictwo)

Skuteczność powyżej 40%. Bardzo długi czas terapii (min. 9 miesięcy) pod okiem wyspecjalizowanego zielarza z indywidualnym doborem ziół na dany stan organizmu. Głównym założeniem terapii jest odbudowanie systemu odpornościowego.

Należy pamiętać o bardzo ważnej zasadzie, że najlepsze zioła dla danego organizmu rosną w najbliższej odległości od miejsca urodzenia lub stałego przebywania. Za wyjątkiem ziół, które rosną wyłącznie endemicznie w pewnych miejscach na kuli ziemskiej.  Dlatego wiele ziół z importu jest po prostu nieskuteczna lub nawet toksyczna.

Najbardziej znana metoda ziołowa  przeciwko boreliozie, to protokół Buhnera oparty na przyjmowaniu 3 głównych ziół:

  • rdestu japońskiego – hamuje rozwój procesów autoagresji oraz wspomaga system nerwowy,
  • Vilcacora (Cat’s Claw) – silny immunostymulator, który ilość leukocytów CD57,
  • Andrographis paniculata – zabija niektóre rodzaje krętki i przekracza barierę krew-mózg.

Dodatkowo organizm należy wzmacniać, w zależności od dodatkowych objawów, takimi ziołami jak:

Stephania (problemy neurologiczne), Żeńszeń Syberyjski (odbudowa systemu immunologicznego i nerwowego), Dispsacus japonica (duże stawy), Artemisia annua (przeciwko babeszii), Smilax (detoksykacja organizmu).

W związku z tym, że Borelia uszkadza centralny System Nerwowy, przyjmowanie, dozowanie ziół powinno odbywać się pod okiem dobrego zielarza, gdyż w innym przypadku zgodnie z zasadą, że „wszystko zależy od dawki” i można wyrządzić sobie więcej szkód niż pożytku.

Zioła, tak jak leki chemiczne wywołują w organizmie skutki uboczne i w zależności od stanu organizmu ich toksyczność jest różna. Do najważniejszych działań ubocznych należą problemy trawienne i bóle żołądka (Rdest, Stephania), reakcje uczuleniowe (Andrographis). Dlatego NIGDY nie wolno brać jakichkolwiek ziół ciągle (przez wiele miesięcy czy lat). Wtedy nam one zdecydowanie szkodzą niż pomagają!

Przeciwwskazania do terapii ziołowych to ciążą, okres laktacji, problemy z  żółcią (pęcherzyk żółciowy i przewody żółciowe), a także choroby serca – szczególnie niedociśnienie.

5. Pozostałe metody

Można tu wymienić takie metody, jak specjalistyczne diety (wysokobiałkowa, wysoko-tłuszczowa, nisko-węglowodanowa), nano-srebro, które poprawiają pracę układu odpornościowego, lecz w stosunku do Boreliozy są mało skuteczne.